Mees meets Moos

Nou hehe mag ik eindelijk ook eens vertellen hoe

ik het in Zweden vond.

De eerste week had mama van Pippenstein het zo druk met

foto's maken, genieten, dingen ondernemen en steeds maar

zuchten hoe mooi het allemaal wel was dat ze mij

gewoon de hele week op een kast heeft laten zitten.

(Serieus, echt waar geen woord van gelogen!)

Maar goed de tweede week zei ik;

zet me aan de voorkant van het huis en dan kan ik eindelijk

eens Zweedse meisjes spotten;

Het was een prachtig huis hoor, maarre wel aan het einde van een straatje, dus er kwam niemand

langs! Toen ik ben maar achter bij de veranda gaan zitten. Daar viel van alles te zien.

Daar was het gezellig met de hele familie;

Op een dag mocht ik mee naar een meer, zo mooi;

Geen dames te bekennen hoor, maar oké;

Op een gegeven moment dacht ik wat hoor ik toch?

Dus ik draaide me om en in de verte zag ik iets, wat was dat toch?

Zo'n half uur later dacht ik, warempel ik zie het nu bij het water!

Ik klom als de gesmeerde bliksem in de boom, wat is dat toch?

Ach kijk nou toch.......

Mag ik jullie even voorstellen aan mijn vriend,

Moos;

We hebben het zo gezellig gehad daar aan het meer in Zweden;

Samen genieten van het prachtige uitzicht;

We zijn vrienden voor het leven.

Ik vond dan wel geen vriendinnetje maar Moos had ik niet willen missen.

Ach en meneer van Pippenstein zegt altijd;

Vrouwen? Je kunt beter kippen houwen...Nou dan is een eland vast een goede tweede keus, toch?

(Wel een beetje gek dat hij dat zegt, wat zou hij daar nou mee bedoelen?)

Moos is in Zweden gebleven maar we gaan gewoon contact houden hoor!

Oja en ik moest ook nog even zeggen dat de volgende post over

de Loppis gaat. Geen idee wat dat nou weer is maar het 

schijnt dat de stoel daar ook vandaan komt en die is mee naar

Groningen gegaan. En mama van Pippenstein is daar heel blij mee.

(Ik snap werkelijk niet waarom, alsof ze nog geen stoelen heeft!)