dinsdag 30 augustus 2016

Daar gaat ie.....

Het is over, ik ben geen trotse eigenaar meer
van een pipowagen....

Vorige week kwam er een verrijker om de pipowagen over de garage's te tillen;

Ik was er zelf niet bij, ik was aan het werk maar wat een spectaculair gezicht!


Nog een paar dagen zag ik een stukje als ik buiten was.
Hij was al verkocht dus niet meer van mij;

Gisteren kwamen ze hem ophalen, 3 mannen en een tractor;

In een mum van tijd hadden ze hem vast en daar ging hij;


 Daaag Bric&Brac!

Wat overblijft is een kale plek en heel veel ruimte in de tuin!
Maar het is goed zo, als een pipowagen een soort schuur/opslag plek word
dan is dat zonde. Hij komt nu terecht bij een vrouw, een dorp verder op.
Ze is er ontzettend blij mee!
En ik, ik verheug me op een serre en maak daar plannen voor.
Ik weet zeker dat ik daar vaker zal zitten dan in de pipowagen.
Maar het was een mooi avontuur, op naar de volgende!

woensdag 24 augustus 2016

Loppis!

Lieve mensen in blogland, dank jullie wel voor alle lieve
berichtjes en kaartjes in de afgelopen tijd. 
Het heeft me goed gedaan.
De bruiloft was geweldig, het verdriet groot.
Alles moet een plekje krijgen. En dat heeft tijd nodig....

Maar wat de grote vraag bleef in de afgelopen week;
Wat kocht ze nou toch in de Loppis in Zweden?
Nou ik kan vertellen, genoeg! ;-))

 Kijk je hebt verschillende soorten Loppis, sommigen in een tentje langs de weg;

 En soms van dit soort bjoeties. Dat alleen vind ik al zo leuk,
kijken bij de mensen thuis in hun schuurtje of tuinhuisje;

En daar vind je dan dit soort schatten.
Ook al beloof je jezelf geen borden meer te kopen want
je hebt immers meer borden dan dat er mensen in je huis passen om er van te eten!
Maar dit kan ik dan weer niet laten liggen, en er word niet van gegeten hij hangt
mooi te zijn in de keuken;

Kleine gebaksbordjes;

Of ik geen kop en schotels heb? (ik heb er zelfs nog 5 zonder schoteltje gekocht.....)

Hoe mooi is dit! Ik kan niet wachten tot het s'avonds donker is
en ik er gezellig kaarsen in kan doen. (Terwijl ik dit typ drijf ik van mijn stoel van de hitte!)
En zien jullie die meneer en mevrouw? Die moesten echt mee naar Nederland, te leuk!

Ik nam ook schilderijtjes mee, 4 maar liefst.
Hier zien jullie er alvast 1.
Bij de anderen zitten een verhaal (natuurlijk)
Dat horen jullie nog!

Beschilderd bloempotje, kon ik ook weer niet weerstaan;

En toen zag ik in een Loppis deze stoeltjes staan, foto gemaakt en terug met manlief.
Hoe leuk zouden die zijn in mijn nog te bouwen serre?!
Maar ze waren zo gammel dat je er niet op kon zitten.
Tja en daar zijn stoelen voor he? ;-))

Maar joepie de poepie ik vond deze;

En die staat hier nu mooi te zijn in de kamer.
Jullie vroegen je natuurlijk af of hij ook blauw zou worden?
Die kans is groot want er moet wel een verfje overheen. :-))

Het kleed op de stoel kocht ik ook.
Hij is denk ik wel 6 meter lang en al gebruikt bij de bruiloft! :-))

Verder kocht ik nog heel veel kaartjes, waaronder kerstkaarten.
Maar aangezien het nu 30+ graden is zal ik jullie daar niet mee lastig vallen.
En een kalender voor volgend jaar, blij!
En dan nog die andere schilderijen, ik hou jullie in spanning!
Ondertussen; smelt niet neem een ijsje en stop je blote pootjes in een badje. XX

woensdag 17 augustus 2016

Geluk en verdriet

Wat liggen geluk en verdriet dicht bij elkaar....
Toen wij donderdagmiddag hieperdepiep thuis kwamen van het versieren van
het zaaltje waar het bruidspaar hun feestje gaf kregen we een appje van een vriendin,
Ze zijn Jan aan het reanimeren willen jullie bidden?
2 minuten later;  Jan is overleden.....
We waren verbijsterd.......verdrietig, ongeloof, wat nu?

We hebben geprobeerd het te blokken die vrijdag.
Telefoons aan de kant en gezegd er vanaf zaterdag helemaal te zijn maar dat dochterlief
nu voor ging. En natuurlijk was het allemaal prachtig en fantastisch.
Maar in ons achterhoofd bleef steeds dat ene zinnetje,
Jan is overleden.....
Morgen word hij begraven hij was 52 jaar oud, echtgenoot en vader van 3 prachtige kinderen...


zaterdag 13 augustus 2016

Wedding Nepal/Nederland

Ik had jullie een post over mijn Loppis-aankopen beloofd
(en die komt ook) maar gisteren was een heerlijke dag
en die wil ik natuurlijk met jullie delen. :-))
Gisteren trouwde onze dochter met haar Nepalese lief;

Het was een prachtige dag met heel veel liefde, blijdschap, kleur,
lieve mensen, heerlijk eten, fanatieke dansers en danseressen en
nog zoveel meer. 

Wat is het bijzonder als je dochter trouwt, 
Ik mocht haar getuige zijn en op de vraag waarom had ze een prachtig liefdevol antwoord.
Tranen natuurlijk! Wij zijn blij met onze nieuwe zoon!
Helaas is het zo dat hij 10 september eerst weer terug gaat naar Nepal.
Maar zoals ze zelf zeggen; Distance is just a test to see how far love can travel. 

En ik, ik had (natuurlijk) een blauw/witte jurk met blauwe petticoat en blauwe nagels!
Een trotse moeder van de bruid en bruidegom!

vrijdag 5 augustus 2016

Mees meets Moos

Nou hehe mag ik eindelijk ook eens vertellen hoe
ik het in Zweden vond.
De eerste week had mama van Pippenstein het zo druk met
foto's maken, genieten, dingen ondernemen en steeds maar
zuchten hoe mooi het allemaal wel was dat ze mij
gewoon de hele week op een kast heeft laten zitten.
(Serieus, echt waar geen woord van gelogen!)
Maar goed de tweede week zei ik;
zet me aan de voorkant van het huis en dan kan ik eindelijk
eens Zweedse meisjes spotten;

Het was een prachtig huis hoor, maarre wel aan het einde van een straatje, dus er kwam niemand
langs! Toen ik ben maar achter bij de veranda gaan zitten. Daar viel van alles te zien.
Daar was het gezellig met de hele familie;

Op een dag mocht ik mee naar een meer, zo mooi;

Geen dames te bekennen hoor, maar oké;

Op een gegeven moment dacht ik wat hoor ik toch?
Dus ik draaide me om en in de verte zag ik iets, wat was dat toch?

Zo'n half uur later dacht ik, warempel ik zie het nu bij het water!

Ik klom als de gesmeerde bliksem in de boom, wat is dat toch?

Ach kijk nou toch.......

Mag ik jullie even voorstellen aan mijn vriend,
Moos;

We hebben het zo gezellig gehad daar aan het meer in Zweden;

Samen genieten van het prachtige uitzicht;

We zijn vrienden voor het leven.
Ik vond dan wel geen vriendinnetje maar Moos had ik niet willen missen.
Ach en meneer van Pippenstein zegt altijd;
Vrouwen? Je kunt beter kippen houwen...Nou dan is een eland vast een goede tweede keus, toch?
(Wel een beetje gek dat hij dat zegt, wat zou hij daar nou mee bedoelen?)
Moos is in Zweden gebleven maar we gaan gewoon contact houden hoor!

Oja en ik moest ook nog even zeggen dat de volgende post over
de Loppis gaat. Geen idee wat dat nou weer is maar het 
schijnt dat de stoel daar ook vandaan komt en die is mee naar
Groningen gegaan. En mama van Pippenstein is daar heel blij mee.
(Ik snap werkelijk niet waarom, alsof ze nog geen stoelen heeft!)